Prikazivanje snimka ubistva nije u skladu sa etičkim principima novinarstva i može biti opravdano samo  u  izuzetnim slučajevima kada su sporne okolnosti događaja ili da bi se u interesu javnosti otkrilo ko je ubica jer, npr. policija prikriva ključne detalje ili štiti ubice. U suštini nikada bez opravdanih razloga ne treba prikazivati nečiju smrt i to iz pijeteta prema žrtvi i poštovanja prema članovima porodice i drugim bliskim osobama. U Kodeksu novinara Crne Gore, u sklopu smjernica za načelo broj 8 koje govori o pravu na privatnost, navodi se da je “izvještaj neadekvatno senzacionalan ako se osoba na koju se on odnosi tretira kao objekat” te se pojašnjava da se to “naročito tiče slučajeva kad izvještaji o osobama koje umiru, fizički ili mentalno pate, prevazilazi interes javnosti i potrebu publike za informacijom”. U slučaju terorističkog napada u Parizu nije bilo potrebe za prikazivanjem samog trenutka ubistva i mnogi su svjetski mediji prekidali snimak u spornom trenutku, informišući prethodno gledaoce da se u nastavku vidi sam trenutak pogubljenja ranjenog policajca.