Govor mržnje je oblik diskriminacije i kažnjivo djelo. Istorija nas uči da su govorom mržnje počinjali najteži zločini – ratni zločini, zločini protiv čovječnosti i genocid. Normalizacija govora mržnje u javnom prostoru Crne Gore ozbiljno prijeti vladavini prava i društvenoj koheziji, ima potencijal da destabilizuje društvo i ometa učlanjenje u Evropsku uniju. Neophodno je da institucije, posebno državno tužilaštvo, preuzme odgovornost i djeluje proaktivno u suzbijanju govora mržnje.

Prema Komitetu za ljudska prava Ujedinjenih nacija, govor mržnje je rasprostranjen u svim segmentima crnogorskog društva, od interneta i medija do obrazovnog sistema. Političke neistomišljenice, etničke i vjerske manjine i LGBTQ osobe, posebno su ugrožene. Komitet je ove godine posebno upozorio na porast negiranja ratnih zločina, koje podstiču političari, kao i na nedovoljnu reakciju nadležnih institucija.

Umjesto da štite demokratiju i ljudska prava, institucije u Crnoj Gori sve više tolerišu govor mržnje. Godinu dana nakon ratnohuškačke izjave Marka Kovačevića, Administrativni odbor Skupštine i dalje ignoriše zahtjev državnog tužilaštva za skidanje njegovog imuniteta, dok tužilaštvo na to ne reaguje.

Evropska komisija je u svom posljednjem izvještaju ukazala na ozbiljne probleme anti-LGBTIQ govora mržnje i političke retorike. Na čelu Skupštinskog odbora za ljudska prava je Jovan Vučurović, poznat po homofobnim izjavama, što dodatno potkopava kredibilitet institucija.

Takođe, vjerski lideri sve češće podstiču govor mržnje, umjesto da promovišu poruke mira i tolerancije. Izjave mitropolita SPC, i Metodija i Joanikija, o ratnim zločincima ostaju bez adekvatne institucionalne reakcije, čime se dodatno normalizuje govor mržnje. Ni Ministarstvo prosvjete, nauke i inovacija još nije reagovalo na veličanje četničkog komandanta poznatog po etničkom čišćenju Muslimana na sjeveru Crne Gore.

Odgovorna vlast bi sve ove pojave morala prepoznati kao ozbiljne prijetnje miru, društvenoj stabilnosti i vladavini prava.